سه شنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۶، ۰۶:۳۹ ب.ظ
افرادی که به متقاعد سازی دیگران می پردازند می بایست پیام های خود را با استفاده از پنج اصل پایه ای اقناع ارسال کنند.
در ذهن مخاطبان چیزهایی به عنوان ارزش وجود دارد.فرستنده پیام می بایست مورد خود را همسو و هم جهت با آنچه از پیش در ذهن مخاطبان وجود دارد، دانسته و برجسته سازی انجام دهد تا مخاطب اصول پیام جدید را هماهنگ و در تایید دانسته های پیشین خود بدانند و متن پیام را بپذیرند.
اصل تداعی بر تکنیک های تکرار، اسارت مخاطب و مجاورت استوار است.
آنچه در تکرار پیام های اقناعی می بایست به آن توجه گردد، تازگی در متن پیام هاست که در چارچوبی آشنا، به مخاطبان ارایه شود.

چنانچه به مخاطب اطلاعات درست،موثر و قابل فهم ارایه شود آنها هم به نتیجه گیری درست دست خواهند یافت.انسان ها دوست دارند که فکر کنند منطقی و منصف هستند و چنانچه در زمینه ای استدلال منطقی و قابل قبول ارایه شود، آن را می پذیرند.از این تصور مخاطبان نسبت به سازمان، کارشناسان روابط عمومی باید بهره برداری لازم را به عمل آورند.
اگر بخواهیم مخاطبان، عقیده و موضع گیری خاصی را بپذیرند، باید بدانیم چه انگیزه ای وی را وادار به اتخاذ آن موضوع می کند و آن عقیده خاص چه نیازی از وی را بر آورده می کند.
آنان که دست اندر کار متقاعد سازی دیگران هستند، می بایست به گونه ای تبلیغات کنند که بر حسب مورد تبلیغ شان یکی از نیاز های اساسی مخاطب را بر آورده کند.
تاریخچه زندگی مخاطبان، گذشته آن ها، هنجارهای گروهی و منافع و وابستگی های آنان مورد توجه قرار گیرد.همچنین پیام گذاران، پذیرش پیام جدید را در خدمت مخاطبان مطرح می کنند و بر می شمارند.
وجود رسوم، سنت ها، معیار ها، قواعد، ارزش ها و سایر معیارها بیانگر این مساله است که تاثیر اجتماعی بر رفتار و نگرش فردی به جا گذاشته می شود.

فرستنده نباید از یاد ببرد که هر فردی دارای ویژگی های روانی خاص خود است.ویژگی های شخصیتی افراد می تواند تعیین کننده روش های اقناعی یا ترغیبی وی باشند.
پیام گذار باید توجه کند که فرد مخاطب ممکن است دو برابر شیوه های اقناعی آسیب پذیر باشد.از این رو احتمال دارد رشته های ارتباطی او و مخاطب از هم گسسته شود.
متقاعد سازی زمانی به پایان می رسد که پیام دهنده به عناصر کلیدی "چه کسی،چه چیزی را به چه کسانی با چه محتوایی و با چه تاثیراتی" پاسخ دهد.

اعتبار منبع پیام از تخصص،درستکاری و شهرتی ست که مخاطبان، در منبع پیام می یابند.مخاطبان، هنگامی یک منبع را متخصص می دانند که دریابند وی نسبت به کل پیام آگاهی، اطلاع و تجربه و کافی دارد.قابل تاکید است که پیدایش حس درستکاری و اعتماد نسبت به منبع پیام، صداقتی است که مخاطبان در پیام رسان(منبع پیام) مشاهده می کنند.قدرت منبع(پیام رسان)هم یا از توانایی در تغییری است که پیام رسان دارد، یا از تصور قدرتی که مخاطبان از منبع دارند و یا در او توانایی دادن پاداش یا تنبیه را می بینند.
متغیر پیام به شش دسته تقسیم می شود:استدلال پیام،سبک پیام،شعاع در برگیری پیام،سازمان متن پیام،جسم پیام،موضع گیری
انتخاب سبک پیام، همان انتخاب زبان مورد علقه مخاطب است که موجب جلب توجه مخاطبان، نشان از مهارت ارتباطی و خبق زیبایی در پیام می شود و اثر اقناعی آن را بالا می برد.
