سه شنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۶، ۰۶:۰۴ ب.ظ
تنفس صحیح: مهمترین اقدامات برای این هدف عبارتند از:وضعیت بدن-آرامش دستگاه صوتی و تنفسی صحیح(تنفس دیافراگمی)
بسیاری از صداهای نامطلوب محصول کنترل تنفسی ضعیف و مشکلات وابسته به حالت ضعیف بدن هستند.اگر چه تنفس یک وظیفه خودکار در بدن است ، اما تنفس صحیح نقش موثر ومهمی درر تولید صدا و خواندن متون با صدای بلند دارد. برخی فکر می کنند با بیرون دادن سینه در موقع تنفس ، تنفس صحیحی برای گفتار دارند.در صورتیکه به جای تنفس سینه ای باید تنفس شکمی داشت . با یک گفتار مناسب در تنفس شکمی ، در طول دم ، شکم در حد معمولی (شخصی) بیرون می آید.بعضی از مشکلاتی که در اثر تنفس غلط به وجود می آیدعبارتنداز:
صدای نفس دار یا صدایی که نفس در آن شنیده می شود: مشکل در این حالت یا به دلیل جسمی ویا در نحوه نفس کشیدن است. این حالت می تواند در اثر اشکال در جمع شدن چین خوردگی صوتی و در شرایط ادای کلمات پدید آید. به این شکل که هوا ، موقع صحبت کردن ، باز می گردد. بهترین راه عملی برای رفع این مشکل ، این است که موقع صحبت کردن ، هوا بیرون داده شود. بعضی مواقع اضطراب و دلهره را نیز مقدمات این وضعیت را ایجاد می کند، میهمانان تلویزیونی که تحت تاثیر فضای تلویزیون قرار می گیرند یا برخی از سخنرانان متاثر از اضطراب حضور تماشگران ، در طول صحبت ،صدای نقش هایشان ، حس می شود.
صدای بدون قدرت : اغلب در نتیجه حمایت نامناسب عضلات شکمی ، قدرت لازم در بیان کلمات و ترکیب آنها ، هنگامی که از دهان خارج می شوند ، دیده نمی شود.تنفس دیافراگمی و داشتن حالت بدنی مناسب ، برای رفع مشکلات این بخش ، مهم است
در طول تمرین تنفس دیافراگمی ، پشت شما باید صاف باشد و باسن توداده شود ودنده ها کمترین حرکت را داشته باشند یک وضعیت مناسب را برای صحبت کردن نشان می دهد .هدف به حداقل رساندن انحناء پشت و بیرون دادن شکم و یا دیافراگم در موقع دم است.
برای اینکه مطمئن شویم تنفس نوع دیافراگمی داریم ، چهار انگشت را به اندازه دو اینچ زیر جناق سینه به داخل هدایت می کنیم
موقع دم شما باید احساس کنید و ببینید که شکمتان در حال بزرگ شدن است این نشانده فعالیت دیافراگم است.
روش بهتر برای آزمودن این مسئله حالتی است که شما بایستید و یک نفر دیگر با مچ دست خود ، این کار را بکند.
موقع تنفس ، دنده ها ، باید کمترین میزان حرکت را داشته باشند.
استراحت مناسب: اگر خسته باشید ، خیلی در صدای شما نمایانگر می شود . یک صدای خسته معمولا ارتفاع بالاوقدرت کمی دارد.
تمرین اختصاصی:دستگاه صوتی از قسمتها و عضلاتی تشکیل شده که با تمرین اختصاصی تقویت می شوند.
چربی زیاد نخورید و به ارزش غذایی موادی که می خورید توجه کنید. هم به لحاظ چاقی وهم به لحاظ حساسیت های دستگاه صوتی ، کنترل لازم را داشته باشید. برخی از مواد غذایی بر سیستم صوتی اثر منفی می گذارد. این مواد غذایی با ایجاد حساسیت در فرد ویا آسیب مستقیم بر تارهای صوتی وی باعث ایجاد اختلال صدا می شوند. از بین این مواد برخی از آنها ، آسیبهای جدی به صدا وارد می کنند وبرخی خفیف تر که دستور العمل در این خصوص عبارتند:
در مصرف مواد محرکی مانند ادویه جات وبه خصوص فلفل احتیاط کنید.
از مصرف الکل و هر گونه دخانیات پرهیز کنید.
از مصرف مواد اسیدی مانند سرکه وآبغوره، خودداری نمایید.
مصرف غذاهای سرخ کرده را محدود کنید.
اگر حساسیت دارید از مواد غذایی آلرژی زا پرهیز کنید.
در مصرف مواد غذایی چرب محتاط باشید .( بیاموزیم وبیاموزانیم که ، چرب کردن غذا احترام به او نیست ، خیانت به اوست.)
از خوردن مواد بسیار شیرین بپرهیزید.
از تنقلاتی مثل چیپس و پفک پرهیز کنید
در مصرف موادی مثل قهوه وچای غلیظ و نوشابه های گازدار که رطوبت راههای هوایی را کم می کنند محتاط باشید .
مایعات خیلی گرم وخیلی سرد مصرف نکنید.
پرهیز از بدرفتاری صوتی وپیشگیری از آن:
اگرمواردی وجود دارد که در افراد به صورت عادت در آید و جزیی از رفتارهای روزمره گردد، باعث می شود که حنجره و تارهای صوتی آسیب دیده و فرد دچار اختلال صدا گردد. دستور العمل هایی که یک متخصص گوش وحلق و بینی و یا گفتار درمان در مورد حذف رفتارهای بد استفاده کردن از صدا می دهند ، عبارتند از:
پرهیز از فریاد زدن ، جیغ زدن وهورا کشیدن
سرفه ، گلو پاک کردن ، فقط در صورت لزوم وبه صورت ملایم انجام شود.
پرهیز از بلند خندیدن
خودداری از تقلید صدا
پرهیز صحبت ناگهانی وبا فشار وتقلا
صحبت کردن با بلندی ، زیر وبمی وسرعت معمولی وطبیعی
صدا سازی را به آرامی و بدون تلاش و کوشش انجام دهید. (به راحتی صحبت کنید)
به هنگام سخن گفتن سر را راست نگهدارید وعضلات صورت ،گلو، گردن وشانه ها را سفت نکنید
سعی کنید سر تان را هنگام سخن گفتن برای مدت طولانی به یک طرف خم نکنید این حالت گاهی هنگام صحبت با تلفن دیده می شود(اهمیت این مورد در مذاکره تلفنی خود را نشان می دهد)
از ورزشهای پر سر و صدا بپرهیزید.
در جای پر سر وصدا صحبت نکنید.
در صورت وجود هر گونه مشکل در صدای خود ، از سخنرانی و گویندگی دراز مدت بپرهیزید.
موقع بلند کردن وسایل سنگین یا زور زدن صحبت نکنید
موقع سرما خوردگی ولارنژیت زیاد صحبت نکنید
قبل از آموزش حرفه ای صدا ، از صدای خود به طور حرفه ای استفاده نکنید.
با آب ولرم فضای دهان وگلو را مرطوب نگه دارید.
قبل از گویندگی یا سخنرانی طولانی ، دستگاه صوتی را آماده کنید یا اصطلاحا آن را با صحبت معمولی یا خواندن متن، گرم کنید
به جای بالا بردن صدا سعی کنید از ابزارهای تقویت کننده صدا مثل بلندگویا میز صدا توسط صدابردار استفاده کنید.
توجه به سرعت ومیزان گفتار: منظور تعداد کلماتی است که در واحد زمان به کار می رود . میزان ثابتی برای سخنرانی موثر توصیه و تثبیت نشده است .
حالت و احساس سخنور
ویژگیهای صوتی و آوایی سخنور
توجه به مکث: برای سخنران تازه کار روش مشکلی است. لحطه ای سکوت گاهی فضای بسیار سنگینی دارد. هر چه تسلط و آمادگی در سخنور بیشتر شود اهمیت این موضع بیشتر می شود. نکته مهم این است که مکث نباید بین مفاهیم پیوسته باشد بلکه باید در پایان آنها باشد.
تنوع در آهنگ صدا :همانطور که در گفتگوهای عادی و روزانه صدایتان تغییر می کند باید در سخنرانی و گویندگی نیزاین اتفاق بیاافتد آهنگ صدا مشخص می کند که آیا جمله شما سوالی است یا خبری ؟ آیا غم دارد یاا شادی ؟ آیا رضایت دارد یا عصبانیت ؟ تاکید دارد یا نفی؟ و... آهنگ صدا ابزار بسیار موثری در نفوذ کلام است.
تلفظ: همه ما در هنگام گفتن دچار اشتباه در تلفظ کلمات یا اسم خواهیم شد مثل نُکات و نِکات. هر کلمه به سه شکل ظاهر می شود:
الف) خوانده می شود.
ب) نوشته می شود.
ج) بیان می شود .
توجه به تلفظ و ادای آواها و واژه ها ، به طور رسا ،شیوا و کامل بسیار مهم است. هیچ حرفی از کلمه ها را ناقص وناتمام و خورده ادا نکنید البته برخی از غلط ها به دلیل نواقص اندام گفتاری است. شکاف یا بریدگی در کام ، داشتن زبانی بزرگتر از حد معمول، بد پیوند خوردن یکی از دو فک زیرین یا زبرین وگاهی بد قالب کردن دندان ها و یا قالبهای نامناسب دندانهای مصنوعی ، داشتن سیم دندان و سایر موارد مشابه ، می تواند موجب غلط گویی وخوردگی حروف شود. در شرایط خستگی با توجه به فرمانبری ناقص عضلات اندام گفتاری در هنگام صحبت کردن ، ممکن است این خطاها دیده شود. در مجموع عیب های جدی را باید به کمک متخصص گفتار درمانی ، برطرف کرد. اما اغلب اوقات ، ایراد در سخن گفتن ، ناشی از تنبلی لبها یا درست به کار نبردن زبان ، فک ونرم کام است.
خداحافظ / خدافظ/ خدافس
صبح بخیر/ صبخیر
است/ اس
دقیقه / دیقه
لهجه ، گویش ، زبان محلی : اغلب زبانها از جمله فارسی ، لهجه های گوناگون دارند. هر لهجه ، آهنگ ، تکیه و واژگان ویژه ای دارد . لهجه معمولا مبتنی بر ساختار محلی وقومی است . امروزه شناسان معتقدند که هیچ لهجه ای از نظر نهادی و درونی به لهجه ای دیگر برتری ندارد. ما لهجه ای به نام لهجه غلط ودرست نداریم و هر لهجه نزد قوم و اقوامی که آنرا برای ارتباط به کار می برند، درست است .گاهی سخنرانان در استفاده از لهجه محلی خود کاملا متعصبانه عمل می کنند . در چنین وضعی ، اگر مخاطب نا آشنا با لهجه محلی وجود داشته باشد ، با او ارتباط برقرار نمی شود . زبانی که در رسانه های ملی یک کشور مورد استفاده قرار می گیرد و به ویژه زبان مورد استفاده در خبر ، می تواند زبان معیار است. البته در شرایطی که قرار است در رسانه های محلی ارتباط برقرار شود ، استفاده از لهجه محلی ، مشکلی ندارد
لهجه ، اختلاف در تلفظ کلمات است .
گویش ، اختلاف در خود کلمات است مثل کاکا به جای برادر.
گونه ، نوع لحن در مخاطبان است مثل صحبت کردن رسمی و صحبت کردن با کودک
سبک ، استقلال یک نویسنده در بیان است.
